ناپروکسن

مقدار مصرف دارو توسط پزشک تعیین می شود. دوز معمول یک شیاف، 1 تا 2 بار در روز مصرف می‌شود.

مصرف شیاف ناپروکسن در کودکان زیر 12 سال توصیه نمی‌شود.

موارد منع مصرف

در صورت وجود شرایط زیر از مصرف شیاف ناپروکسن خودداری نمایید:

حساسیت به ماده موثره دارو (ناپروکسن)، سابقه زخم معده یا دوازدهه، خونریزی فعال معده، سابقه ابتلا به پروکتیت یا خونریزی مقعدی

تداخلات دارویی احتمالی

آسپرین یا دارو های دیگری از دسته ضد التهاب های غیر استروییدی، دارو های ضد انعقاد خون، متوترکسات (که در درمان سرطان، بیماریهای پوستی و آرتریت روماتویید به کار میرود)، سیکلوسپورین، لیتیوم در درمان بیمارهای اعصاب، داروهای مدر، دیگوکسین در درمان نارسایی قلبی، داروهای ضد فشار خون، داروی پروبنسید در درمان نقرس، میفپریستون، فنیل پروپرانول آمین در داروهای ضد احتقان بینی

مصرف در دوران بارداری و شیردهی

مصرف این دارو در دوران شیردهی و بارداری (خصوصا سه ماهه سوم بارداری) توصیه نمی گردد.

احتیاطات

از مصرف دارو در افراد با سابقه حساسیت به آسپرین و سایر دارو های NSAIDS(مانند ایبوبروفن، کتورولاک و …) و افراد با مشکلات انعقادی و سابقه خونریزی خودداری شود.

از مصرف دارو در بیماران مبتلا به زخمهای گوارشی فعال یا با سابقه ابتلا به زخمهای راجعه گوارشی خودداری شود.

افراد با سابقه خونریزی از مقعد یا رکتوم و افراد دارای ضایعه التهابی در مقعد یا رکتوم از مصرف شیاف ناپروکسن باید اجتناب کنند.

دارو های ضد التهاب غیر استروییدی نظیر ناپروکسن می تواند باعث نارسایی قلبی و عروقی، کبدی و کلیوی گردند. لذا در این بیماران مصرف اینگونه داروها باید با احتیاط صورت گیرد.

داروهایی مانند ناپروکسن میتوانند با افزایش ریسک حمله قلبی (سکته ی قلبی) یا سکته ی مغزی همراه باشند که با افزایش دوز و دوره درمان این ریسک افزایش می یابد.

از افزایش دوز مصرفی بدون نظر پزشک خودداری نمایید.

عوارض جانبی

سردرد، خواب آلودگی، بی حالی ، احساس خستگی، تحریک مقعدی، التهاب موکوس و یا ایجاد زخم گوارشی همراه با خونریزی، عوارض کبدی و کلیوی، تغییر رنگ ادرار و مدفوع، تاری دید، درد قفسه سینه، تنگی نفس، ایجاد واکنشهای ازدیاد حساسیتی در بیماران حساس به دارو.

شرایط نگهداری

دارو را در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد نگهداری و از یخ زدگی محافظت نمایید.