وتیمکت

به صورت زیرجلدی تزریق می­‌شود:

گربه ها: 0.4 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن

سگها: 0.4-0.2 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن

خوک: 0.3 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

گاو،گوسفند، اسب و شتر: 0.2 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

موارد منع مصرف

در صورت وجود هر یک از شرایط زیر، از مصرف این دارو خودداری شود:

• حساسیت داشتن به ماده موثره ی دارویی یا هر یک از مواد جانبی این دارو
• حیوانات شیری شیرده یا ماده های در سن تولید مثل
• کره اسب­های کوچک­تر از 4 ماه
• توله سگ­های کوچکتر از 6 هفته

موارد هشدار و احتیاط

در نژادهای حساس به جهش آلل MDR1 با احتیاط مصرف شود. زیرا خطر بروز سمیت دستگاه عصبی مرکزی به­دنبال مصرف ایورمکتین 1 درصد در این نژادها بیشتر است.

احتیاطات ویژه برای فردی که این داروی دامی را برای حیوان استفاده می کند

هنگام استفاده از این محصول، از خوردن، آشامیدن و سیگار کشیدن خودداری کنید. پس از استفاده دستان خود را بشویید و از تماس دست­ها با چشم خودداری کنید.

فرآورده استفاده نشده یا ویال خالی فرآورده مصرف شده را بسوزانید یا محل مورد تأیید دفن کنید. زیرا درصورت دور انداختن در آب، ممکن است به ماهی­ها یا موجودات زنده دیگر آسیب برساند.

در صورت مشاهده علائم مسمویت در حیوان با دامپزشک تماس بگیرید.

مسمومیت

علائم احتمالی که ممکن است به دنبال مصرف بیش از اندازه ایورمکتین 1 درصد و بروز مسمومیت در حیوان بروز یابد عبارتند از: آتاکسی، نابینایی، میدریاز ، لرزش، استفراغ، هایپرستزی، هیپوترمی، بدگامی و بی حالی

بارداری و شیردهی

بارداری

عموما استفاده از ایورمکتین در دوران بارداری بی خطر تلقی می شود. مطالعات باروری انجام شده در سگ، اسب، گاو و خوک، نشان داده اند که مصرف این دارو اثرات سوء بر جنین نداشته است.

شیردهی

ایورمکتین با غلظت کم در شیر ترشح می شود. با این حال بعید است که خطرات قابل توجهی برای حیوان شیرخوار داشته باشد.

 

عوارض جانبی

ایورمکتین 1 درصد مثل همه داروها می تواند طیفی از عوارض جانبی را ایجاد کند. که عبارتند از:

• در اسب: ممکن است تورم و خارش در خط میانی شکمی تقریباً 24 ساعت پس از تجویز ایورمکتین مشاهده شود (با تجویز گلوکوکورتیکوئید قبل و 1-2 روز بعد از مصرف ایورمکتین، می توان از بروز این واکنش جلوگیری کرد. در صورت عدم درمان، معمولاً تورم طی 7 تا 10 روز، و خارش در عرض 3 هفته برطرف می شود.)
• در سگ: واكنش شوك مانند، سمیت سیستم عصبی، افسردگي، هيپوترمي و استفراغ (استفاده از دیفن هیدرامین و دگزامتازون قبل از شروع درمان با ایورمکتین 1 درصد، می تواند از بروز عوارض جانبی جلوگیری کند.)
• در گاو: فلج، گیجی و تلوتلو خوردن، ترشح بزاق، نفخ شکم ، ناراحتی یا تورم گذرا در محل تزریق (برای کاهش احتمال بروز این عارضه، در هر محل تزریق حداکثر 10 میلی لیتراز محلول ایورمکتین 1 درصد تزریق کنید.)

ایورمکتین 1 درصد را به صورت زير جلدي تزريق کنید.

ایورمکتین باید با دوزهای زیر تجویز شود:

مدت زمان استفاده از دارو با توجه به شرایط حیوان بیمار و گونه انگل ایجاد کننده بیماری، توسط دامپزشک تعیین می شود.دوره ی پرهیز از مصرفگاو، بز و گوسفند:گوشت: 28 روزشیر: مجاز به مصرف در گاو شیری که شیرش به مصرف انسان می رسد، نیست.

تداخلات دارویی

برخی تداخلات دارویی در انسان یا حیوان دریافت کننده ایورمکتین گزارش شده است .  تداخلاتی که در دام بیمار از اهمیت بیش­تری برخوردارند:بنزودیازپین ها، آمیودارون، کارودیلول، کلاریترومایسین، سیکلوسپورین، دیلتیازم، اریترومایسین، ایتراکونازول، کتوکونازول، کوئینیدین، اسپیرونولاکتون، تاموکسیفن، وراپامیل                

شرایط نگهداری

در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد و دور از نور نگهداری و از یخ زدگی محافظت نمایید.

دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.