وتاکائین ® 2% + آدرنالین

گروه درمانی:
نام ژنریک:

لیدوکائین هیدروکلراید 2% + آدرنالين (بی تارتارات) 0.01 %

شکل دارویی:

محلول تزريقي

دوز دارو:

موارد مصرف:

وتاکائین به عنوان یک داروی بی­‌حسی موضعی حاوی آدرنالین، جهت انجام انواع تکنیک­ های بی­حسی قبل از عمل جراحی کاربرد دارد.

مکانیسم عمل

داروهای بی­حسی موضعی با ایجاد اختلال در کانال­ های سدیم غشا سلول عصبی و کاهش نفوذپذیری این غشا، موجب توقف تولید و هدایت تکانه­ های عصبی می شوند. به عبارت دیگر، این داروها باعث مهار دپلاریزاسیون غشاء سلول عصبی گشته، در نتیجه از انتشار پتانسیل عمل و هدایت بعدی تکانه های عصبی جلوگیری می ­کنند و بدین وسیله اثر بی­حسی دارو بروز می­ یابد. همچنین آدرنالین موجود در دارو، باعث انقباض عروق و افزایش طول مدت بی حسی دارو می ­گردد.

اثرات این دارو بر سیستم قلبی عروقی، کاهش قدرت انقباضی، کاهش فشار خون سیستولیک شریانی، کاهش سرعت انتقال هدایت دهلیزی بطنی و افزایش دوره تحریک ناپذیری مطلق است.

نحوه مصرف

روش­ های مصرف دارو به شرح ذیل می­ باشد:

  • بی حسی انتشاری: این روش متداولترین راه مصرف این دارو است که به صورت زیرجلدی تزریق می­شود و سپس به بافت های اطراف نفوذ می کند.
  • بی حسی تنه ­ای یا هدایتی: دارو در کنار تنه عصبی تزریق می­شود و نواحی تعصیب شده توسط آن تنه عصبی را بی­حس­ می کند.
  • بی حسی نخاعی: دارو در داخل مایع نخاعی و زیر پرده مننژ (لایه سخت شامه) تزریق شده و در مقابل ریشه­ر های عصبی قرار می­گیرد. این روش در حیوانات کمتر معمول است.
  • بی حسی نزدیک ستون مهره­ای (پار اورتبرال): در این روش شاخه­ های پشتی و شکمی اعصاب نخاعی در مجاورت محل خروج آن­ها از ستون مهره با تزریق دارو بی­حس می­شوند. این روش اغلب برای جراحی ناحیه تهی­ گاه (flank) بکار برده می­ شود.
  • بی حسی موضعی به شکل L وارونه: این روش جایگزین مناسبی برای بی­حسی نزدیک ستون مهره­ای (پار اورتبرال) بوده و دارو به شکل انتشاری در زیرپوست و داخل عضله تزریق می­شود. مقدار دارو بین 10-20 میلی لیتر بر حسب طول شکاف لاپاراتومی توصیه می­ شود.
  • بی حسی اپیدورال: دارو در فضای اپیدورال و بالای لایه سخت شامه تزریق می ­شود و روی ریشه­ های عصبی بعد از سخت شامه و قبل از آن­که از ستون مهره ­ها خارج شود، اثر می­ کند. در این روش دارو وارد مایع مغزی نخاعی نمی ­شود.
  • بی حسی اپیدورال خلفی: در فضای اپیدورال بین استخوان ساکروم (خاجی) و مهره دمی اول (S-C1) یا بین مهره دمی اول و دوم (C1-C2) تزریق می شود.

اسب و گاو: 1 – 1.5 میلی­لیتر به ازای هر 100 کیلوگرم وزن بدن.

گوسفند و بز: یک میلی لیتر به ازای هر 50 کیلوگرم وزن بدن.

  • بی حسی اپیدورال قدامی: بین آخرین مهره کمری و اولین مهره خاجی تزریق می­شود.

گوسفند و بز: یک میلی لیتر به ازای هر 5 کیلوگرم وزن بدن.

سگ و گربه: یک میلی­لیتر به ازای هر 4.5 کیلوگرم وزن بدن.

  • بی حسی عصب شاخی در گاو:  5-7 میلی لیتر.

نکات مهم

موارد منع مصرف:

از تزریق دارو در بافت­ های ملتهب و عفونی جلوگیری شود. در صورت وجود سپتیسمی، خونریزی ­های شدید، کاهش فشار خون، شوک، بلوک کامل قلبی، وتاکائین® در فضای اپیدورال تزریق نشود.

به دلیل اثر مستقیم لیدوکائین بر بافت عضلانی قلب و بخصوص شبکه پورکنژ و کاهش دپلاریزاسیون، خودکاری و تحریک پذیری بطن در طی مرحله دیاستولیک، باید از تزریق وریدی این دارو خودداری شود.

مصرف بیش از مقدار توصیه شده (حداکثر mg/kg 10) سبب بروز بی­قراری، تشنج، لرزش عضلانی، خواب آلودگی، استفراغ، نیستاگموس، حملات ناگهانی قلبی مغزی، کاهش فشار خون، کاهش هدایت امواج و انقباضات دهلیزی بطنی می­ گردد.

از این دارو به دلیل دارا بودن آدرنالین نباید در بی حسی ناحیه وریدی (IVRA) و یا در نواحی انتهایی بدن از جمله سر پستانک­ ها استفاده شود.

 

شرایط نگهداری:

در دمای 30-15 درجه سانتی­گراد و و دور از نور نگهداری شود. از انجماد دارو جلوگیری نمایید.