میدازولام

گروه درمانی:
نام ژنریک:

میدازولام

شکل دارویی:

آمپول

دوز دارو:

5 میلی‌گرم

موارد مصرف:

  • ایجاد تسكین قبل از جراحی
  • ایجاد بیهوشی عمومی
  • انفوزیون ممتد برای تسكین در بیماران اینتوبه و تحت تهویه مكانیكی به عنوان جزئی از بیهوشی یا در طول درمان در critical care setting
  • تسكین دهنده، از بین برنده اضطراب و فراموشی دهنده قبل از تشخیص، درمان یا اندوسكوپی یا قبل از القا بیهوشی

مکانیسم عمل

این دارو مانند بنزودیازپین های دیگر اثر اسید گاما – آمینوبوتیریك (GABA) را تسهیل كرده و اثر كوتاه مدت ضعف CNS را تامین می كند.

نحوه مصرف

پیشگیری از اضطراب قبل از عمل:

وریدی: 025/0 تا 5/0 میلی گرم برای هر کیلوگرم

القا بیهوشی عمومی:

وریدی: 150 تا 300 میکروگرم برای هر کیلوگرم

انفوزیون پیوسته جهت لوله گذاری:

01/0 تا 05/0 میلی گرم برای هر کیلوگرم، در فواصل 10 تا 15 دقیقه تکرار کنید. سپس از دوز نگهداری 02/0 تا 1/0 میلی گرم برای هر کیلوگرم در ساعت استفاده کرده و بر اساس نیاز تنظیم کنید.

نکات مهم

موارد منع مصرف

 حساسیت مفرط شناخته شده به بنزودیازپین ها، افت شدید فشار خون یا شوك، مسمومیت با الكل و علائم حیاتی ضعیف، گلوكوم با زاویه بسته حاد.

 

تداخلات دارویی احتمالی

میدازولام ممكن است اثرات الكل، باربیتوراتها، مخدر ها، آنتی هیستامین ها، آرام بخش ها، ضد افسردگی ها و سایر داروهای مضعف تنفسی و CNS را تشدید یا اضافه كند.

فنتانیل و مخدرها كه به عنوان داروهای پیش از جراحی استفاده می شوند، اثر تسكین بخش میدازولام و افت فشار خون را تشدید می كنند.

میدازولام ممكن است مقدار مورد نیاز داروهای بی هوش كننده استنشاقی را از طریق تضعیف تنفسی كاهش دهد.

ایزونیازید ممكن است متابولیسم میدازولام را كاهش دهد.

كاربامازپین می تواند اثر درمانی میدازولام را كاهش دهد. در صورت نیاز دوز تنظیم شود.

مهار كننده های CYP3A4 و وراپامیل می توانند متابولیسم میدازولام را كاهش و سطح دارو را افزایش دهند و باعث طولانی شدن اثر آن شوند.

دیلتیازم می تواند اثر دپرسیون سیستم اعصاب مركزی را افزایش و اثرات میدازولام را طولانی كند.

اریترومایسین كلیرانس میدازولام را كاهش می دهد. بیماران باید از نظر عوارض جانبی بررسی شوند.

فلوكونازول، ایتراكونازول و میكونازول می توانند باعث افزایش سطح سرمی دارو، طولانی شدن آن، دپرسیون CNS  و اختلالات سایكوموتور شوند. باید از استفاده توام پرهیز شود.

ریفامپین می تواند سطح میدازولام را كاهش دهد. میدازولام می تواند اثرات الكل را تشدید كند بهتر است از استفاده توام پرهیز شود.

 

مصرف در دوران بارداری و شیردهی

در بارداری رده D بوده و در شیردهی با احتیاط مصرف شود.

 

احتیاطات

در بیماران ریوی، بیماران ناتوان و سالخورده، بیماران مبتلا به میاستنی گراویس یا اختلالات عصبی- عضلانی با احتیاط مصرف شود.

 

عوارض جانبی

سیستم اعصاب مركزی: فراموشی، سردرد، رخوت بیس از حد، درد،‌ خواب آلودگی

قلبی-عروقی: افت فشار خون، ایست قلبی، پالس نامنظم

پوست: درد و حساس شدن محل تزریق

تنفس: آپنه، سرفه، كاهش سرعت تنفس، سكسكه، ایست تنفسی

 

شرایط نگهداری

دارو را در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری و از یخ زدگی محافظت نمایید.