سوفیجکت ®
سوفنتانیل
آمپول
50 میکروگرم
ضد درد
القای بیهوشی
مکانیسم عمل
مسیرهای درد بالارونده در CNS را مهار می کند، آستانه درد را افزایش می دهد، درک حس درد را از طریق اتصال به رسپتورهای اپیوئیدی تغییر می دهد.
نحوه مصرف
ضد درد در بی هوشی برای جراحی با زمان 1 تا 2 ساعت:
1 تا 2 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت وریدی یا انفوزیون مداوم وریدی همراه با گاز نیتریک اکساید یا اکسیژن
می توان بیش از 75 درصد دوز کلی را قبل از لوله گذاری تراشه، به صورت تزریق آهسته وریدی یا انفوزیون وریدی تجویز کرد. در ادامه هنگامی که علائم حیاتی، نشان دهنده استرس جراحی و یا کاهش اثر بی دردی دارو بود می توان 10 تا 25 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز نمود.
حداکثر دوز مجاز 1 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در ساعت می باشد.
ضد درد در بی هوشی برای جراحی با زمان 2 تا 8 ساعت:
2 تا 8 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت وریدی یا انفوزیون مداوم وریدی همراه با گاز نیتریک اکساید یا اکسیژن
می توان کمتر از 75 درصد دوز کلی را قبل از لوله گذاری تراشه، به صورت تزریق آهسته وریدی یا انفوزیون وریدی تجویز کرد. در ادامه هنگامی که علائم حیاتی، نشان دهنده استرس جراحی و یا کاهش اثر بی دردی دارو بود می توان 10 تا 50 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز نمود.
حداکثر دوز مجاز 1 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در ساعت می باشد.
القای بی هوشی:
8 تا 30 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت آهسته وریدی یا انفوزیون و در ادامه 0.5 تا 10 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در صورت نیاز
بی دردی برای زایمان:
10 تا 15 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت اپیدورال همراه با بوپیواکائین با یا بدون اپی نفرین
حداکثر تعداد دفعات تزریق 3 مرتبه است و باید بین آنها فاصله حداقل یک ساعته رعایت شود.
نکات مهم
موارد منع مصرف
حساسیت مفرط به اپیوئیدها، میاستنی گراویس
تداخلات دارویی احتمالی
داروهای مهارکننده آنزیم سیتوکروم شامل ماکرولیدها و ضد قارچ های آزولی و همچنین مهار کننده های پروتئاز می توانند باعث افزایش غلظت خونی سوفنتانیل و در نتیجه افزایش شدت عوارض جانبی مانند تضعیف تنفسی شوند.
بتا بلاکرها و مهار کننده های کانال کلسیم: افزایش بروز و شدت برادیکاردی و کاهش فشار خون در مصرف مزمن این داروها
افزایش خطر ایجاد سندروم سروتونین در صورت مصرف همزمان با : SSRI ها (شامل سیتالوپرام, اس سیتالوپرام، فلوکستین، فلوواکسامین، پاروکستین، سرترالین) SNRIها (شامل ونلافاکسین و دولوکستین)، ترازودون، ضد افسردگی های سه حلقه ای، نفازدون، بوسپیرون، ضد استفراغ ها (گرانیسترون و اندانسترون)، دکسترومتورفان، لیتیوم، آگونیست های 5HT1 (ریزاتریپتان و سوماتریپتان)، مهار کننده های MAO
نیتریک اکساید: احتمال تضعیف قلبی عروقی و کاهش فشارخون و برادیکاردی و کاهش برون ده قلبی در دوز بالای سوفنتانیل
مهار کننده های عصبی عضلانی : افزایش ریسک تاکیکاردی و هایپرتنشن
شل کننده های عضلات مانند باکلوفن : افزایش سداسیون، تضعیف تنفسی، کما و خطر مرگ
تضعیف کننده های سیستم اعصاب مرکزی (اپیوئیدها، بی هوش کننده های عمومی، خواب آورها و الکل): افزایش اثرات سداتیو دو دارو
داروهای آنتی موسکارینی: افزایش اثرات آنتی موسکارینی و احتمال برادیکاردی
آنتی سایکوزها، بنزودیازپین ها: افزایش خطر افت فشار خون، افزایش سداسیون، تضعیف تنفسی، کما و خطر مرگ
مصرف در دوران بارداری و شیردهی
مصرف در بارداری رده C می باشد، تجویز سوفنتانیل در شیردهی توصیه نمی شود.
احتیاطات
افت فشار خون: به علت احتمال ایجاد افت فشار خون، باید در بیماران مبتلا به هایپوولمیا، اختلالات قلبی (شامل انفارکتوس میوکارد حاد) یا در مصرف همزمان با داروهای ایجاد کننده هایپوولمیا (شامل فنوتیازین ها یا بی هوش کننده های عمومی) با احتیاط مصرف شود. قبل از شروع درمان یا طی آن بیمار باید از نظر فشار خون تحت نظر باشد.
ممکن است سوفنتانیل باعث برادیکاردی، کاهش فشارخون وضعیتی و سنکوپ شود.
احتمال افزایش دفعات تشنج در افراد مبتلا به تشنج که سوفنتانیل را دریافت می کنند وجود دارد.
تضعیف تنفسی: حتی در دوزهای معمول ممکن است تضعیف تنفسی جدی و تهدید کننده حیات ایجاد شود بنابراین بیمار باید کاملا تحت نظر باشد. در صورت عدم اقدام سریع ممکن است ایست تنفسی و مرگ ایجاد شود.
افزایش سطح دی اکسید کربن ناشی از تضعیف تنفس ممکن است باعث تشدید اثرات خواب آور دارو شود.
مصرف سوفنتانیل ممکن است باعث سختی عضلات خصوصا عضلات تنفسی شود. این اختلال وابسته به دوز و سرعت تزریق دارو می باشد.
در صورت استفاده با سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی مانند ضد افسردگی ها، سایر اپیوئیدها، خواب آورها، بی هوش کننده های عمومی و … ممکن است عوارض سداسیون و تضعیف CNS تشدید شود. در صورت نیاز به مصرف همزمان دو دارو باید تنظیم دوز مجدد صورت پذیرد.
عوارض جانبی
افسردگی، اضطراب، بی خوابی، یبوست، تهوع، استفراغ، تشنج، سرگیجه، توهم، تاکیکاردی، اختلالات بینایی، آریتمی، تغییرات فشار خون، آپنه، سرخوشی، کما، ضعف عصبی، برادیکاردی، منگی، تضعیف تنفسی، حرکات بی اختیار عضلات اسکلتی، تضعیف تنفسی بعد از جراحی
شرایط نگهداری
در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد نگهداری و از نور و یخ زدگی محافظت نمایید.