دومپریدون
دومپریدون
قرص
10 میلیگرم
اختلالات حرکت دستگاه گوارش، تهوع و استفراغ
مکانیسم عمل
دومپریدون اثرات مهار رسپتورهای دوپامینی محیطی دارد و از سد خونی مغزی به راحتی عبور نمی کند، حرکات معده را افزایش میدهد و زمان ترانزیت روده باریک را کاهش میدهد.
نحوه مصرف
10 میلی گرم سه بار در روز، ماکزیمم دوز 30 میلی گرم در روز
نکات مهم
موارد منع مصرف
حساسیت بیش از حد به دومپریدون یا هر یک از اجزای فرمولاسیون
تومور هیپوفیز آزاد کننده پرولاکتین (پرولاکتینوما)
وجود افزایش در فاصله QT
اختلالات قابل توجه الکترولیت
بیماری قلبی زمینه ای (به عنوان مثال، نارسایی قلبی)
اختلال کبدی متوسط یا شدید
تداخلات دارویی احتمالی
عوامل طولانی کننده QT (بالاترین خطر): ممکن است اثر طولانی کننده QTc دومپریدون را افزایش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
عوامل طولانی کننده QT (خطر متوسط): ممکن است اثر طولانی کننده QTc دومپریدون را افزایش دهد. تداخل رده D: اصلاح درمان
مهارکننده های متوسط CYP3A4 طولانی کننده QT (ریسک متوسط): ممکن است دومپریدون اثر طولانی کردن QTc را در مهارکننده های متوسط CYP3A4 طولانی کننده QT افزایش دهد (خطر متوسط). مهارکننده های متوسط CYP3A4 با افزایش QT (خطر متوسط) ممکن است غلظت سرمی دومپریدون را افزایش دهند. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
مهارکننده های قوی CYP3A4 که باعث طولانی شدن QT می شوند (خطر متوسط): ممکن است اثر طولانی شدن QTc دومپریدون را افزایش دهد. مهارکننده های قوی CYP3A4 طولانی کننده QT (خطر متوسط) ممکن است غلظت سرمی دومپریدون را افزایش دهد. تداخل رده X: منع مصرف همزمان
مصرف در دوران بارداری و شیردهی
اطلاعات مربوط به مصرف در بارداری محدود است. خطر افزایش عوارض جانبی شناسایی نشده است. اثرات آن بر عملکرد قلب مادر یا جنین مورد بررسی قرار نگرفته است.
دومپریدون در شیر مادر ترشح می شود. لذا مصرف در شیردهی توصیه نمی شود.
احتیاطات
-دومپریدون را در موارد زیر با احتیاط فراوان مصرف کنید:
کودکان، سنین بالای 60 سال، بیمارانی که در روز بیش از 30 میلی گرم دومپریدون مصرف می کنند، نارسایی عملکرد کلیه، عدم تعادل الکترولیت های خون .
-در حین مصرف دومپریدون در صورت بروز غش،گیجی، ضربان قلب نامنظم و یا هر گونه علائم غیرطبیعی پزشک خود را مطلع کنید .
-تغییر در سیستم هدایتی قلب: دمپریدون ممکن است با افزایش خطر آریتمی های بطنی جدی یا مرگ ناگهانی قلبی همراه باشد، به ویژه با دوزهای بیشتر از 30 میلی گرم یا هنگامی که در بیماران بالای 60 سال استفاده می شود. برای کمترین مدت لازم از کمترین دوز ممکن استفاده کنید.
-افزایش سطح پرولاکتین: ممکن است سطح پرولاکتین را افزایش دهد (پاسخ وابسته به دوز). ممکن است بدون علامت باشد (پیامد بالینی پرولاکتین با افزایش مزمن ناشناخته است) یا ممکن است به صورت گالاکتوره، ژنیکوماستی، آمنوره یا ناتوانی جنسی ظاهر شود (با کاهش دوز یا قطع دارو قابل برگشت است). استفاده در بیماران مبتلا به پرولاکتینوما منع مصرف دارد.
-سرطان پستان: هنگام مصرف در بیمارانی که سابقه شخصی یا خانوادگی سرطان پستان دارند، احتیاط کنید. شواهد در مورد ارتباط بین استفاده مزمن از آنتاگونیست های گیرنده دوپامین و سرطان پستان محدود و غیرقطعی است.
-اختلال کبدی: در بیماران با اختلال متوسط و شدید کبدی منع مصرف دارد. با احتیاط در اختلال خفیف استفاده شود.
-نارسایی کلیوی: با احتیاط در بیماران با نارسایی شدید کلیه استفاده شود. دوز و یا دفعات تجویز ممکن است با استفاده مکرر و یا درمان طولانی مدت تنظیم شود. عملکرد کلیه را به طور منظم، به ویژه با درمان طولانی مدت کنترل کنید.
عوارض جانبی
سیستم عصبی مرکزی: سردرد، میگرن
دستگاه گوارش: خشکی دهان
شرایط نگهداری
در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد نگهداری و از نور و رطوبت محافظت نمایید.