اپی رکت ®
مورفین سولفات
شیاف
10 میلیگرم
تسکین درد و القای بیحسی
اپی رکت برای تسکین درد شدید مزمن و حاد تجویز میگردد.
اپیرکت برای تسکین درد ناشی از سکته قلبی حاد تجویز میگردد.
مکانیسم عمل
به رسپتورهای اپیوئیدی در سیستم اعصاب مرکزی متصل شده و باعث مهار مسیر انتقال و درک درد می شود.
نحوه مصرف
بزرگسالان به عنوان ضد درد، 30-10 میلی گرم هر 4 ساعت یا بر حسب نیاز بیمار، مقدار دارو باید برای هر بیمار با توجه به شدت درد و پاسخ او به دارو تنظیم گردد.
در بیماران سالمند بسیار ضعیف و مبتلایان به مشکلات تنفسی ممکن است دوز کمتری مورد نیاز باشد.
نکات مهم
موارد منع مصرف
افزایش حساسیت یا ایجاد عدم تحمل به دارو یا سایر اپیوئید ها
تداخلات دارویی احتمالی
آنتی کولینرژیک ها، لیدوکائین، مهار کننده های آنزیم مونوآمینواکسیداز، نئوستیگمین، رزرپین، ریفامایسین (ریفامپین)، ضد افسردگی های سه حلقه ای، وارفارین، دیورتیک ها و زایدووین.
مصرف در دوران بارداری و شیردهی
تقسیم بندی اداره غذا و داروی آمریکا برای این دارو در دوران بارداری گروهC است، در زنان باردار با نظر پزشک متخصص تنها در صورتی تجویز می شود که فواید مصرف دارو بیش از مضرات آن باشد.
مورفین در شیر ترشح می شود ولی ممکن است اثر دارو بر نوزاد قابل ملاحظه نباشد. در مقادیر ضد درد معمول غلظت مورفین که در شیر ترشح می گردد عموما کم است. در صورت قطع مصرف دارو توسط مادر، علایم ترک در شیر خوار مشاهده می گردد.
احتیاطات
لزوم مانیتورینگ علایم حیاتی بیمار(پس از جراحی) به دلیل بروز دپرسیون تنفسی متعاقب مصرف اپی رکت. لزوم توجه به کاهش حرکات لوله گوارش به دنبال مصرف اپی رکت پس از جراحی ها.
مصرف محتاطانه و کاهش دوز اولیه در بیماران سالمند و ناتوان و مبتلا به هیپوکسی، تنفس سریع، حساس به سرکوب کننده های سیستم اعصاب مرکزی، بیماری های قلبی و عروقی، ریوی، کلیوی و کبدی، تشنج، افزایش فشار جمجمه یا چشم، الکلیسم حاد، تب، کاهش ذخیره تنفسی (آمفیزم، چاقی، آسم)، التهاب روده، اسهال، خونریزی دستگاه گوارش، کم کاری تیروئید، بیماری آدیسون، هیپرتروفی پروستات، سنگ های صفراوی، آنمی از نوع کم خونی داسی شکل
بروز علایم سندرم ترک متعاقب قطع ناگهانی دارو
بروز دپرسیون تنفسی کشنده در مصرف دوزهای بالا
بروز حملات صرع در صورت نیاز به افزایش دوز به دنبال ایجاد تحمل در بیمار
افزایش قدرت و مدت زمان تاثیر دارو متعاقب اختلالات عملکرد کلیه و کبد
ممکن است کلیرانس زایدوودین را کاهش دهد، احتمال سمیت با یکی از داروها یا هر دو ممکن است ظاهر گردد.
این دارو ممکن است سبب خواب آلودگی شود، لذا ضمن درمان از رانندگی و کار با وسایلی که احتیاج به هوشیاری کامل دارد خودداری شود.
عوارض جانبی
عوارضی که نیاز به توجه پزشکی دارند: واکنش حساسیتی (جوش، کهیر، خارش و تورم صورت)، آتکتازی، برونکواسپاسم حساسیتی، تورم و گرفتگی حنجره، دپرسیون تنفسی (کوتاهی، کندی، نامنظمی و یا مشکل در تنفس)، پریشانی، ضربان قلب تند، کند یا کوبنده، لرزش یا تکان های عضلانی غیر ارادی.
عوارضی که در صورت تداوم یا ناراحت کننده بودن نیاز به توجه پزشکی دارند: سرگیجه، احساس ضعف یا سبکی سر (به خصوص در بیماران فعال و غیر بستری)، خواب آلودگی، افت فشار خون (در بیماران بستری و در حال استراحت)، افت فشار خون وضعیتی (در بیماران بستری)، خستگی و ضعف غیر عادی، کاهش ادرار، درد معده، تاری دید یا دو بینی، خشکی دهان، احساس سلامت و یا ناخوشی غیر واقعی، سردرد،کاهش اشتها، تهوع و استفراغ، (بیشتر در بیماران بستری)، عصبانیت و بی قراری، ادرار دردناک، افزایش دفعات ادرار و یبوست.
شرایط نگهداری
دارو را در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد ،درون جعبه نگهداری و از یخ زدگی محافظت نمایید.
مقالات مرتبط

سکته قلبی
سکته قلبی به عنوان یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در جهان است که خود ذیل سندرم کرونری حاد قرار میگیرد. سندرم کرونری حاد (به انگلیسی Acute Coronary Syndrome یا ACS) یک اصطلاح کلی است که شامل بیماریهای مختلفی از جمله آنژین ناپایدار UA (Unstable Angina) و سکته حاد قلبی AMI (Acute Myocardial Infarction)…