آمپول لیدوکائین

محلول لیدوکائین تزریقی به عنوان یک بی حس کننده موضعی، فقط به صورت تزریق زیر جلدی، استفاده می شود.
به دلیل دارا بودن ماده نگهدارنده، محلول لیدوکائین نباید به هیچ وجه جهت بی حسی موضعی نخاعی، اپیدورال و داخل وریدی استفاده شود.

دوز دارو باید بر اساس پاسخ بیمار و محل تزریق تنظیم شود، به طوری که با کمترین غلظت و کمترین دوز دارو، ماکزیمم اثر مورد نیاز ایجاد شود.

 حداکثر دوز برای بزرگسالان سالم نباید از 200 میلی گرم معادل20 میلی لیتر تجاوز کند.
کودکان، سالمندان یا بیماران ناتوان نیاز به دوزهای کمتر، متناسب با سن و وضعیت فیزیکی دارند.

موارد منع مصرف

لیدوکائین در افراد با سابقه حساسیت به مواد نگهدارنده مانند هیدروکسی بنزوات و بی حس کننده های موضعی نوع آمید، منع مصرف دارد.

تداخلات دارویی احتمالی

دفع لیدوکائین ممکن است توسط بتابلاکرها (پروپرانولول و ….) و سایمتیدین کاهش یابد، در این صورت ممکن است  نیاز به کاهش دوز لیدوکائین باشد.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی

رده B بارداری. مطالعات کافی و کنترل شده در دوران بارداری وجود ندارد. باید قبل از استفاده از لیدوکائین در زنان باردار به ویژه در ماه های اول بارداری، توجه بیشتری شود.

مادران شیرده:

در مورد ترشح این دارو در شیر انسان اطلاعاتی در دسترس نیست. بنابراین این محلول تزریقی باید با احتیاط در مادران شیرده مصرف شود.

احتیاطات

-لیدوکائین، مانند سایر داروهای موضعی باید در بیماران مبتلا به صرع، اختلالات هدایت قلبی، نارسایی قلبی، برادی کاردی یا اختلال عملکرد تنفسی با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد.

-لیدوکائین در کبد متابولیزه می شود و در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبدی، باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد.

– لیدوکائین در موارد پورفیریای حاد (اختلال ژنتیکی) نباید استفاده شود.

-در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس که نسبت به اثرات بی حس کننده های موضعی حساس هستند، باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد.

– در صورت استفاده از بی حس کننده های موضعی، تجهیزات مورد نیاز جهت احیاء، باید در دسترس باشند.

-در صورت تزریق لیدوکائین در ناحیه ملتهب و عفونی، تأثیر بی حسی موضعی ممکن است کاهش یابد.

-این دارو حاوی سدیم می باشد، برای بیمارانی که تحت رژیم سدیم کنترل شده هستند موارد احتیاط باید در نظر گرفته شود.

عوارض جانبی

محلول تزریقی لیدوکائین2% همراه با مواد نگهدارنده، مانند سایر داروها، می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، اگر چه همه عوارض در همه افراد دیده نمی شود:

واکنش های آلرژیک: واکنش های آلرژیک به لیدوکائین هیدروکلراید نادر است، اما در صورت اختلال در تنفس، بروز بثورات و خارش پوست، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید. نگهدارنده های مورد استفاده در محلول تزریقی نیز ممکن است باعث واکنش های آلرژیک و به ندرت باعث اختلال در تنفس شود.

اختلالات عصبی و روانی: سرگیجه، خواب آلودگی، لرزش، سردرگمی، بی حسی در زبان، تحریک پذیری.

اختلالات بینایی: تاری دید یا دوبینی.

اختلالات شنوایی: وزوز گوش، حساسیت به صدا

 اختلالات قلبی: افزایش یا کاهش فشار خون

اختلالات گوارشی: تهوع و استفراغ

 اختلالات پوستی: راش پوستی،خارش و تورم صورت، درد، التهاب یا بیحسی در محل تزریق.

شرایط نگهداری

دارو را دور از نور و در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد نگهداری نمایید.